انسیه الحوری

بسم رب المهدی 

امشب به جهان شور و نوایی برپاست

در عرش خدا بین ملایک غوغاست 

امشب به خدیجه دختری داده خدا 

از یمن وجود او جهان پا برجاست 

روز های اخرین

بسم رب المهدی

روزهای آخرینش مادرم بیمار بود

از زمانه خسته و مشتاق یک دیدار بود

 

از شرارت های مردی بی ادب در کوچه ها

ضرب سیلی خورد واز آن سوی چشمش تار بود

واجب فراموش شده

بسم رب المهدی

قصه آنجا شروع شد که علی غمگین است

دزدیدن خلخال ز پاهای زنی ننگین است

 

زین غصه خطابه ای به یاران بنمود

مرگ زین غم بخدا شیرین است